Ibuku guruku

Kasih kepada Allah, kasih kepada Rasul, kasih kepada ibu, kasih kepada ibu, kasih kepada ibu, kasih kepada bapa…

*Hadiah untuk Ibu*

Hazim : Assalammualaikum. Lame tak jumpe?

Mr.Testing : Waalaikummussalam. Ye ke lame tak jumpe?

Hazim : Anta tau kan hari ni hari ibu. Hadiah ape ye sesuai? OK tak

kalo hadiahkan pencil box ke? Pen ke? (nampak sangat

dompet tengah kering)

Mr.Testing : Kah! Kah! kah! Anta nak hadiahkan emak anta pencil box

je? Pencil? Kah! Kah! Kah!

Hazim : Ape yang kelakarnye? Standard kan hadiah tu?

Mr.Testing : Anta rase layak ke seorang ibu yang telah banyak berjasa

hanya dibalas dengan hadiah yang tidak berape bernilai tu?

(itu pun kalo tak beli mase diskaun)

Hazim : Habis tu?

Mr.Testing : Memang bagus belikan hadiah tu tapi anta kene sertakan

dengan sekurang-kurangnye satu lagi hadiah…

Hazim : Ape die? ( Pening!)

Mr.Testing : Apelah anta ni! Mestilah dengan kejayaan anta! Ibu mane yg

tak gembira bila tengok anaknye berjaya terutamenye dalam

pelajaran

Hazim : (Aku tersentak lalu aku terduduk. Kata-kata itu membuatkan aku sedar bahawa ape yang sebenarnye dimahukan oleh seorang ibu; ‘KEJAYAAN ANAKNYA’) Ya! Aku mesti menjadi seorang anak yang berjasa!

Mr.Testing : Bagus tu! Eh, apasal anta masih duduk di sini lagi? Bangun! Bangun! Bangun! Mari kita berusaha membalas jasa ibu bapa kita! PMR kian tiba! Inilah peluang kita!

-Sekian-

Ok, itulah saje sedikit babak yang dilakonkan oleh ana dan Mr.Testing! Ape yang nak disampaikan adalah bagaimana cara kita membalas jasa ibu bapa terutamanya ibu kita. Hadiah yg berbentuk konkrit bukanlah hadiah yg sebenarnye. Cube bayangkan bukankah betapa gembiranya ibu & bapa kita jika semua usaha mereka membesarkan kita berhasil dengan kejayaan kita dalam kehidupan.

Itu ajelah kot yang ana nak cakap sempena hari ibu ni…

Hazim: Banyaknya jasa ibuku terhadap diriku sendiri; sebagai ibu & sebagai guru.